Temperatuur en Vochtigheid

In de zestiger jaren luidde de definitie van huisschilderverf: “Verf is een vloeibaar pigment bevattende massa dat in dunne lagen over voorwerpen wordt aangebracht ter bescherming of verfraaiing daarvan en daarop bij kamertemperatuur een vaste laag vormt.”

Inmiddels hebben ontwikkelingen er toe bijgedragen dat we met “kamertemperatuur” niet zoveel meer te maken hebben. Zodra het vorstvrij is kunnen we schilderen. Van met vocht uithardende prepolymeren zijn één-componentige polyurethan verven (lakken/coatings) ontwikkeld die zich ook beneden het vriespunt laten verwerken, drogen en uitharden. Ook is de natte verflaag van deze producten direct met water belastbaar. Zelfs dompeling in water doet de verflaag drogen en uitharden, immers, het gebruikt juist vocht om te reageren (uit te harden). Alhoewel deze verven zich ook met de kwast laten verwerken wordt een duurzamere bescherming van metaal verkregen door airles-spray applicatie vanwege het realiseren van een dikkere laag (ca. 250 tot 400 micrometer droge verflaagdikte).

In het algemeen veroorzaken te hoge relatieve vochtigheid en/of te hoge (oppervlakte) temperatuur bij conventionele verfproducten negatieve invloeden op het eindresultaat.

 

(bron : wikipedia)